مووی کاتیج

پاول جوان به تازگی از ارتش فرانسه بازنشسته و از زندگی اجتماعی ناامید شده است و از دوستانش بیشتر و بیشتر جدا می شود.

ما انسان ها به کجا می رویم؟ شعری سینمایی با الهام از شاعر پرویی سزار والهو. در شهر با مردم ملاقات می کنیم. افرادی که در تلاش برای برقراری ارتباط هستند، به دنبال شفقت و به دست آوردن ارتباط چیزهای کوچک و بزرگ هستند.

شخصی که در خانه دورافتاده ای در نروژ زندگی می کند و به تازگی پسر چهارساله اش را از دست داده، وقتی در می یابد مادرش عزادار است، او را برای مدتی نزد خود دعوت می کند…

خانواده ای در حال گذراندن تعطیلات در کوه های آلپ فرانسه با یک بهمن ویرانگر مواجه می شوند.

دو کودک خردسال سوئدی در دهه 1900، کمدی‌ها و تراژدی‌های بسیاری را در خانواده تئاتری پر جنب و جوش و محبت خود، اکدال‌ها تجربه می‌کنند.

یک هنرمند در حالی که در یک جزیره دورافتاده آلمان با همسر باردار کوچکتر خود تعطیلات خود را سپری می کند، هنگام رویارویی با خواسته های سرکوب شده خود دچار یک فروپاشی عاطفی می شود.

پرستاری مسئول یک بازیگر زن لال می شود و متوجه می شود که شخصیت های آنها در حال ترکیب شدن با هم هستند.

صحنه‌هایی از یک ازدواج، سال‌ها عشق و آشفتگی را روایت می‌کند که ماریان (لیو اولمان) و یوهان (ارلند جوزفسون) را از طریق ازدواج، خیانت، طلاق و شرکای بعدی به هم پیوند می‌دهد.

دو خواهر جدا شده، استر و آنا، و پسر 10 ساله آنا در آستانه جنگ به کشور اروپای مرکزی می روند. استر به شدت بیمار می شود و هر سه به هتلی در شهر کوچکی به نام تیموکا نقل مکان می کنند.

در قرن چهاردهم سوئد، یک دختر نوجوان بی گناه و در عین حال متنعم به همراه خدمتکار باردار و حسود خانواده اش از مزرعه خود به راه افتادند تا شمع را به کلیسا برسانند، اما تنها یکی از وقایعی که در جنگل ها رخ می دهد برمی گردد...